O Gottfried Benn υποστήριζε ότι στη λυρική ποίηση το μέτριο
είναι ανεπίτρεπτο και ανυπόφορο
Όταν με διαβάζω τον δικαιώνω

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 20

τα αεροπλανάκια





Σου άφησα τα αεροπλανάκια μου
την τηλεόραση που έβλεπα τον άγιο
επήρα στη μασχάλη τα φαρμάκια μου
το σίγουρο δικό μου και το πάγιο  

την κάμαρη που παίζαμε παράσταση
γκιουζέλ χανούμ βαμμένη με παστέλ
πως κάποτε υπήρχε επανάσταση
σου άφησα στο τοίχο τον Φιντέλ

και βγήκα στου φονιά το μετερίζι
ξυπόλιας με αγκάθι ένα μπόϊ
τις νύχτες να ακούς που πιστολίζει
σου άφησα και τον μικρό καμπόϊ

τα λόγια σε βουβή λειψανοθήκη
στο ράφι που κοιμούνται οι ποιητές
το όνειρο σου άφησα υποθήκη
και δε μου το επέστρεψες ποτές

δεν είναι πια παιδιά τα γειτονάκια μου
και ξένος απ το σπίτι μου περνώ
βουίζουνε τα αεροπλανάκια μου
μα δε πετάξανε ποτές στον ουρανό

Τα αεροπλανάκια μου


Παρασκευή, Φεβρουαρίου 10

το παράπονο του Οδυσσέα



Σα κόσμου που γκρεμίζετε κομμάτι
κι ας γλύτωσαν της σκύλας την οργή
των Τρώων χρεωθήκαν την πληγή
και το να του πολύφημου το μάτι

Mα πιότερο τα ασκί που χαν φυλάξει
με τους αγέρες τάχα τ’ ουρανού
το λύσαν και τ ΄αχ του κεθ ενού
αντάρα ο στεναγμός θα τους βουλιάξει

Kι ως έφτασε ως τα εδώ η Κυμοθόη
και άπονα τους κοίταξε η πλωτώ
τα απόψε σε μια θάλασσα πιοτό
χαθήκαν οι συντρόφοι μου οι αθώοι

Aπ των αιώνων τώρα τους χρωστήρες
χρώμα και σχήμα άλλαξαν οι τόποι
πλαγιάζει με πολλούς η Πηνελόπη
κι εμένα με σκοτώσαν οι μνηστήρες

το παράπονο του Οδυσσέα 

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 6

τα στρατιωτάκια




Στα κρόσσια του εξήντα μπερδεμένος
γραμμή τα στρατιωτάκια έχω στήσει
χαλί μια δρασκελιά  όλη η κτήση
χίλιες φορές ο αρχηγός αναστημένος

μεσήλικας  και αποτυχημένος
κουβέντα που αρνείται να ειπωθεί
καθώς και γι άλλη μια ν' αναστηθεί
ο αρχηγός ο πλαστικός ο σκοτωμένος

αιχμάλωτος και απαξιωμένος
ζωή πραγματικά δε μου ανήκες
μικρές  μου ιστορούσες πάντα νίκες
και πίσω ένας  πόλεμος χαμένος

τα στρατιωτάκια