Φτωχά κι ασήμαντα ανθρωπάκια αναλώσιμα
ίδια μ' αυτά π’ αυτοκτονούνε στις ειδήσεις
όλη η ζωή τους σε μια τσάντα με γεννόσημα
και τον αγώνα ως τα εδώ να τ’ αποκτήσεις
φωτογραφίες του στρατού λύπες, χαρμόσυνα
οι αναμνήσεις που γυρνούν και τους ρημάζουν
τα ονόματα τους συναντούν στα κηδειόσημα
μα εκείνοι στέκουν στη κολώνα και διαβάζουν
ζωή και θάνατος σα να γιναν ταυτόσημα
μες των χαμένων πριν κρυφτούν τη κουστωδία
στα γράμματα τους δεν κολλάνε γραμματόσημα
και φεύγουν πάνε στη δική τους την κηδεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου