Γεροντοέρωτας

  

Για όσες δεν γυμνώθηκες μπροστά σ’ αρσενικό

κι όσες φορές αρνήθηκες του έρωτα ν’ ανθίσεις

όλα τους μες τη κάμαρη φωνάζουν πανικό

χωρίς σεντόνια άναρχα δίχως αψάδα στύσης

Πολύ και αν μεγάλωσες δωμάτιο παιδικό

αμύνεσαι στην απονιά των ημερολογίων

φθηνό  λιβελογράφημα ντροπής  ερωτικό

έκρυψες τον Βοκκάκιο σε  βίους των αγίων

Μα πάνω στο ποδήλατο  αργά  που πεταλίζεις

πίσω στης νιότης με γυρνάς το άγραφο  χαρτί

                      και γίνεσαι πρωτόγνωρος  χωρίς να το ορίζεις                        για με  γεροντοέρωτας   εγώ για σένα  τι ;